Model:

COSMO (Consortium for Small-scale Modeling)

Zaktualizowano:
27 times per day, from 00:00, 03:00, 06:00, 09:00, 12:00, 15:00, 18:00, 21:00 UTC
Czas uniwersalny:
12:00 UTC = 13:00 CET
Rozdzielczość:
0.0625° x 0.0625°
parametr:
Relative Humidity at 850 hPa
Opis:
This chart shows the relative humidity at Pa. In the forefield of a trough line as well as at and near fronts (Jets), warmer less dense air is forced to ascend. As the ascending air cooles, the relative humidity increases, eventually resulting in condensation and the formation of clouds.This process is known as frontal lifting.
High relative humidity at 850 hPa - equivalent to ca. 5000 ft a.s.l. - indicates the areas of frontal lifting and thus the active zones of the current weather.
COSMO-DE:
COSMO
The COSMO-Model is a nonhydrostatic limited-area atmospheric prediction model. It has been designed for both operational numerical weather prediction (NWP) and various scientific applications on the meso-β and meso-γ scale. The COSMO-Model is based on the primitive thermo-hydrodynamical equations describing compressible flow in a moist atmosphere. The model equations are formulated in rotated geographical coordinates and a generalized terrain following height coordinate. A variety of physical processes are taken into account by parameterization schemes.
The basic version of the COSMO-Model (formerly known as Lokal Modell (LM)) has been developed at the Deutscher Wetterdienst (DWD). The COSMO-Model and the triangular mesh global gridpoint model GME form – together with the corresponding data assimilation schemes – the NWP-system at DWD, which is run operationally since end of 1999. The subsequent developments related to the model have been organized within COSMO, the Consortium for Small-Scale Modelling. COSMO aims at the improvement, maintenance and operational application of the non-hydrostatic limited-area modelling system, which is now consequently called the COSMO-Model.
NWP:
Numeryczna prognoza pogody - ocena stanu atmosfery w przyszłości na podstawie znajomości warunków początkowych oraz sił działających na powietrze. Numeryczna prognoza oparta jest na rozwiązaniu równań ruchu powietrza za pomocą ich dyskretyzacji i wykorzystaniu do obliczeń maszyn matematycznych.
Początkowy stan atmosfery wyznacza się na podstawie jednoczesnych pomiarów na całym globie ziemskim. Równania ruchu cząstek powietrza wprowadza się zakładając, że powietrze jest cieczą. Równań tych nie można rozwiązać w prosty sposób. Kluczowym uproszczeniem, wymagającym jednak zastosowania komputerów, jest założenie, że atmosferę można w przybliżeniu opisać jako wiele dyskretnych elementów na które oddziaływają rozmaite procesy fizyczne. Komputery wykorzystywane są do obliczeń zmian w czasie temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości przepływu, i innych wielkości opisujących element powietrza. Zmiany tych własności fizycznych powodowane są przez rozmaitego rodzaju procesy, takie jak wymiana ciepła i masy, opad deszczu, ruch nad górami, tarcie powietrza, konwekcję, wpływ promieniowania słonecznego, oraz wpływ oddziaływania z innymi cząstkami powietrza. Komputerowe obliczenia dla wszystkich elementów atmosfery dają stan atmosfery w przyszłości czyli prognozę pogody.
W dyskretyzacji równań ruchu powietrza wykorzystuje się metody numeryczne równań różniczkowych cząstkowych - stąd nazwa numeryczna prognoza pogody.

Zobacz Wikipedia, Numeryczna prognoza pogody, http://pl.wikipedia.org/wiki/Numeryczna_prognoza_pogody (dostęp lut. 9, 2010, 20:49 UTC).